Haberler

Koruyucu aile olmak için başvurduktan ve eşim ve iki kızımla birlikte maaile tıbbi raporlar, psikiyatrla görüşmeler, eve uzman ziyaretleri, mülakatlar yapıldıktan bir ay sonra aradılar ve "Size uygun bir bebeğimiz var, görmek isterseniz gelin" dediler.

Gittik, 4 aylık dünya güzeli bir bebekle karşılaştık. Onbeş günlük alışma ziyaretleri gerçekleştirdik prosedür gereği. Her ziyarette biraz daha fazla bağlandık yavrumuza.Duyuyorduk ki çocuklar yurtlarda günün 18 saatini karyolanın içinde geçirirmiş. Onu o süre boyunca hep karyolanın içinde düşündük ve kahrolduk. Yine duyuyorduk ki, özellikle bebekler, ana kucağına alınmadığında, şefkatsiz kaldığı ortamlarda, yani yurtlarda bir süre sonra kendini kapatırmış ve ölürmüş. Yurtlardaki sebepsiz bebek ölümleri böyle olurmuş. Biz o on beş gün boyunca "ya o da kapatırsa" diye ölüp ölüp dirildik.

O artık bizim bebeğimiz. Evde bebek mırıltıları ve sesleri yankılanıyor ve evin her tarafı ve kıyafetlerimiz bebek kokuyor. Yani, artık evimiz bir başka güzel. dünyanın en güzel evi desem yeridir.İnsanlık için bir güzellik yapmak bu, bir insanın hayatını değiştirmek... Ömür gelmiş geçiyor, dünyayı kurtaramıyoruz, memleketi de kurtaramadık, bari bir yavrucağı kurtaralım derdi bu...

O artık bizim bebeğimiz. Evde bebek mırıltıları ve sesleri yankılanıyor ve evin her tarafı ve kıyafetlerimiz bebek kokuyor. Yani, artık evimiz bir başka güzel. dünyanın en güzel evi desem yeridir. İnsanlık için bir güzellik yapmak bu, bir insanın hayatını değiştirmek... Ömür gelmiş geçiyor, dünyayı kurtaramıyoruz, memleketi de kurtaramadık, bari bir yavrucağı kurtaralım derdi bu...