Bugünler de daha iyi tanımaya çalıştığımız ‘koruyucu aile kavramının köklü bir geçmişi vardır. Asırlardır şekil değiştirerek çocuklara destek çıkan ve onlara yuva sağlayan bu kavramın Osmanlı’da nasıl işlediğinden bahsetmek istiyorum.
Koruyucu aile olmaya Osmanlı Devletin’de de önem verilmiştir. Özellikle İslam mirası anlayışından gidilerek bunun üzerine gelişim göstermişlerdir. Osmanlı Devletin’de ilk olarak ‘hıdane’ kavramı yer almaktır. İlk olarak olarak muhtaç çocukların bakımında akraba veya akraba çevresi sorumlu tutulmuştur. Akraba çevresinden de bu görevi üstlenebilmek için şartlar aranırdı. Bunlar; yakın akraba bulunamadığı takdirde çocuklar buluğ çağına erişene kadar uzak akrabaların yanında ‘hıdane’ hakkını kullanan kişinin yanında kalırdı.
Şartlar sağlanılamadığı takdirde ise aile dışından kimselere bu hak tanınabiliyordu. Bu uygulama ile sahip çıkılan kız çocuklara ‘besleme’, erkeklere ise ‘evlatlık’ deniliyordu.
Arşiv ve tarih araştırmalarıyla çok fazla genişleyen ve hukuk, psikoloji, sosyoloji gibi dallarla çok çeşitli incelenen bu konu genel hali itibariyle böyledir.